Στην ανατολική πλευρά του Κάστρου της Χώρας και δίπλα στην εκκλησία της Αγ. Κυριακής βρισκόταν, μέχρι πριν λίγο καιρό, ένα γήπεδο μπάσκετ και ένας παιδότοπος ανοιχτός στα παιδιά. Ο χώρος είναι πραγματικά όμορφος για παιδικά παιχνίδια και αρκετά προστατευμένος από τα αυτοκίνητα.
Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, ο παιδότοπος έχει μετατραπεί σε χωράφι με αγριόχορτα, αφού αφαιρέθηκαν τα παιδικά παιχνίδια, και από το γήπεδο μπάσκετ έχουν αφαιρεθεί οι μπασκέτες, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην παίζουν πια εκεί. Τούτο είναι συνέπεια της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Νάξου να καταργήσει τις «παιδικές χαρές» που δεν πληρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας και καταλληλότητας. Να υπενθυμίσω ότι η απόφαση πάρθηκε κατόπιν του τραγικού συμβάντος του περασμένου Οκτώβρη, που είχε αποτέλεσμα να χαθεί η ζωή του μικρού μαθητή. Είναι βέβαια άξιο απορίας το ότι προτιμήθηκε η κατάργηση των παιδότοπων, αντί του συστηματικού και σε τακτά χρονικά διαστήματα ελέγχου της ποιότητας και ασφάλειας των παιχνιδιών.
Βέβαια, στη συγκεκριμένη περιοχή όπου τα παιδιά στερούνται τον δημοτικό παιδότοπο για τη δική τους … ασφάλεια, ο κίνδυνος είναι μεγάλος και η ασφάλειά τους επισφαλής για άλλο λόγο. Ακριβώς δίπλα στο χώρο που παίζουν τα παιδιά υπάρχει το ανασκαμμένο από την αρχαιολογική υπηρεσία πεδίο της φωτογραφίας, το οποίο είναι περιφραγμένο με χαμηλό πλέγμα. Με ένα απλό πλέγμα, επίσης, είναι καλυμμένο και το πηγάδι που έχει βρεθεί στο κέντρο, περίπου, της ανασκαφής.
Εύκολα γίνεται κατανοητός ο κίνδυνος που ελλοχεύει για τα παιδιά που παίζουν, όταν, για παράδειγμα, προσπαθούν να περάσουν μέσα στο σκάμμα για να πιάσουν την μπάλα τους. Όμως, πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν όταν παίζουν στον πλακόστρωτο δρόμο πάνω από τον παιδότοπο και το ανασκαμμένο πεδίο. Εκεί, όπως διακρίνεται στη φωτογραφία, το πετρόχτιστο στηθαίο είναι τόσο χαμηλό (περίπου 30 εκατοστά), που ο κίνδυνος να βρεθεί κάποιο παιδί στο κενό είναι άμεσος. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες, κάποιο παιδάκι που καθόταν στο χαμηλό στηθαίο, έχασε την ισορροπία του, βρέθηκε στο κενό και την τελευταία στιγμή κατάφερε να κρατηθεί και, αιωρούμενο, να φωνάζει για βοήθεια. Ευτυχώς, κάποιος περαστικός το άκουσε, πρόστρεξε να βοηθήσει και το ανέσυρε ουσιαστικά από το χείλος του γκρεμού.
Το παιδάκι σώθηκε επειδή λειτούργησαν τα ανακλαστικά του και επειδή έτυχε να περνά κάποιος από την περιοχή εγκαίρως. Στην περίπτωσή του ισχύει πραγματικά η έκφραση «είχε μαζί του Άγιο». Σε διαφορετική περίπτωση, ανατριχιάζουμε και μόνο στη σκέψη…
Η επικινδυνότητα, όμως, του χώρου παραμένει. Το σκάμμα έχει εγκαταλειφθεί και δεν προσφέρει τίποτα ουσιώδες. Ουσιώδης και επιτακτική παραμένει η ασφάλεια των παιδιών, που δικαιολογημένα δεν αντιλαμβάνονται την απειλή. Η αρχαιολογική υπηρεσία και ο δήμος οφείλουν να παρέμβουν προτού συμβεί το ανεπανόρθωτο. Γιατί κατόπιν όλοι οι ανευθύνως υπεύθυνοι δεν θα έχουν καμία δικαιολογία.
Μανόλης Λυκουρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου